ถั่วเขียวเป็นพืชอายุสั้น ใช้น้ำน้อยกว่าพืชไร่อื่นหลายชนิด สามารถใช้ในระบบปลูกพืช เช่น ทดแทนข้าวนาปรัง ปลูกก่อนข้าวโพดในพื้นที่ประสพภัยแล้ง .

คนไทยแท้ ๆ คงจะรู้จักถั่วพลูเป็นอย่างดี เพราะเป็นผักไทยเก่าแก่โบร่ำโบราณ แต่สรรพคุณทันสมัยเรามาดูกันตำรายาโบราณว่า ให้นำเมล็ดถั่วพลูมาต้มโดยคัดเอาเฉพาะเมล็ดแก่สีน้ำตาลเข้ม จะรับประทาน
เมล็ดที่ต้มสุกเลยก็ได้ หรือนำเมล็ดที่ต้มสุกมาบดให้ละเอียดผสมน้ำสุก ดื่มก่อนอาหาร ๓ เวลา จะช่วยให้สุขภาพแข็งแรง เพิ่มกำลังวังชา
หมายเหตุ
ถั่วพลูฝักอ่อนๆ จะกินสด ๆ ก็ได้ หรือจะลวกจิ้มน้ำพริกแล้วแต่สะดวก แต่ถ้าเป็นฝักใหญ่ ๆ เท่าที่
เห็นส่วนมากมักจะเป็นเส้นเหนียว ๆกินลำบากเวลาชื้อต้องรู้ว่าชื้อมากินเมล็ดหรือกินฝักอ่อนๆ

มะเขือเปราะเป็นพืชผักที่กินผล มีชื่อเรียกอื่นๆ ดังนี้ มะเขือขื่น มะเขือเสวย (ภาคกลาง) มะเขือขันคำ มะเขือคางกบ มะเขือดำ มะเขือแจ้ มะเขือจาน มะเขือแจ้ดิน (เหนือ) เขือพา เขือหิน (ใต้) มั่งคอเก (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) มะเขือหืน (ภาคอีสาน)
ต้นมะเขือเปราะมีลักษณะเป็นไม้พุ่มสูง 2-4 ฟุต มีอายุอยู่ได้หลายฤดูกาล มีถิ่นกำเนิดอยู่ในประเทศอินเดีย
ใบมีขนาดใหญ่ เรียงตัวแบบสลับ
ดอกมีขนาดใหญ่ สีม่วงหรือสีขาว เป็นดอกเดี่ยว
ผลมีรูปร่างกลมแบนหรือรูปไข่ อาจมีสีขาว เขียว เหลือง ม่วง ขึ้นอยู่กับพันธุ์ ผลเมื่อแก่มีสีเหลือง เนื้อในผลสีเขียวเป็นเมือก มีรสขื่น

บวบเหลี่ยม
เป็นไมเถาเลื้อย ไต่ขึ้นที่สูง โดยมีมือยึดจับเกาะสิ่งที่อยู่ใกล้ๆ ใบค่อนข้างใหญ่ โค้งเว้าตื้นๆ ดอกมีสีเหลืองสด จำนวน 5 กลีบ หลังจากกลีบดอกร่วงจะติดเป็นผล ผลยาวห้อยย้อยลง ผลเป็นเหลี่ยมๆ
ส่วนที่ใช้
ใบ ดอก ผล ใยผล เปลือกผล ขั้วผล

เมล็ดพันธุ์ผัก ในประเทศไทยนั้น นิยมใช้หน่วยน้ำหนักในการจำหน่าย เช่น กรัม กิโลกรัม หรือปอนด์ น้ำหนักของการการบรรจุ ตั้งแต่ 10 กรัม ถึง 1 กิโลกรัม ภาชนะที่ใช้บรรจุ มีหลายรูปแบบ เช่น ซองกระดาษ หรืออะลูมิเนียม กระป๋อง หรือตักแบ่งจากกระป๋องใหญ่ ผักแต่ละชนิดมีขนาดเล็ก ส่วนผักตระกูลแตง และถั่วมีเมล็ดขนาดใหญ่ การประมาณจำนวนเมล็ดของผักต่อหน่อยน้ำหนัก ของเมล็ดพันธุ์

เห็ดฟางเรียกอีกอย่างว่า เห็ดบัว เห็ดฟางเป็นเห็ดที่ขึ้นในเขตร้อนจะเติบโตได้ในที่มีกองปุ๋ยทิ้งไว้นานนาน หรือกองฟางเก่าที่มีอินทรียวัตถุมากมาก กองเศษไม้เศษหญ้า สปอร์จะงอกเป็นใยอ่อนในอุณหถูมิ40องศา

ลักษณะของเห็ดฟางจะมีดังนี้
1.ครีบหรือซี่หมวกจะอยู่ด้านหลังของหมวกเห็ดจะเรียงกันเป็นรัศมี ครีบหมวกจะเป็นตัวเกิดของสปอร์
2.ก้านดอกจะมีขนานยาวประมาณ 7-8 เซนติเมตรส่วนบนจะติดกับดอกเห็ด ส่วนก้านดอกจะมีฟางปกคลุมไว้คล้ายถ้วยรอง
3.เปลือกหุ้มเมื่อดอกมันตูมมันจะมีเปลือกหุ้ม แต่โตขึ้นเปลือกหุ้มจะปริออก เพื่อให้หมวกก้านดอกสูงขึ้นและทิ้งเปลือกหุ้มแต่ส่วนใหญ่เป็นสีขาว
4.สปอร์อยู่บริเวณด้านล่างของดอกเห็ด เมื่อแก่ได้ที่จะปลิวออกไปในอากาศไปตกในสภาพแวดล้อมที่มีความชื้น
5.เส้นใยเกิดจากสปอร์ เส้นใยเห็ดมี 3 ขั้นตอนคือ
ขั้นที่ 1 เส้นใยขั้นต้นเป็นเส้นทีพนังกั้นเป็นช่อง จะกลายเป็นใย ขั้นที่ 2 และเส้นใยขั้นที่ 3 เมื่อขั้นที่ 2 เจริญเต็มที่จะกลายเป็นโฮโมนกระตุ้นเส้นใยต่อไป และกลายไปเป็นเห็ดได้

เห็ดนางฟ้า

ชื่อสามัญ : Sarjor-caju Mushroom

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Pleurotus sajor-caju(Fr.) Sing.

ชื่ออื่น : เห็ดแขก

ถิ่นกำเนิด: แถบเทือกเขาหิมาลัย ประเทศอินเดีย

ลักษณะทางพฤกษศาตร์: เห็ดนางฟ้าเป็นเห็ดสกุลเดียวกับเห็ดเป๋าฮื้อ มีลักษณะดอกเห็ดคล้ายเห็ดเป๋าฮื้อและเห็ดนางรม ดอกเห็ดมีสีขาวจนถึงสีน้ำตาลอ่อน หมวกดอกเนื้อแน่นสีคล้ำ ก้านดอกสีขาว ขนาดยาวไม่มีวงแหวนล้อมรอบ ครีบดอกสีขาวอยู่ชิดติดกันมากกว่าครีบดอกเห็ดเป๋าฮื้อ เส้นใยค่อนข้างละเอียด

ฤดูกาล : เห็ดนางฟ้าเจริญเติบโตได้ดีในช่วงหน้าร้อน ประมาณเดือนเมษายน

แหล่งปลูก : เจริญเติบโตตามตอไม้ผุๆ บริเวณที่อากาศชื้นและเย็น

การกิน : เห็ดนางฟ้ามีกลิ่นหอม เนื้อแน่น รสหวาน นำไปปรุงอาหารได้หลายชนิด เช่นเห็ดนางฟ้าชุบแป้งทอด ผัดเห็ดนางฟ้า เห็ดนางฟ้าผัดกระเพรา ห่อหมกเห็ดนางฟ้า ยำเห็ดนางฟ้า เมี่ยงเห็ดนางฟ้า แหนมสดเห็ดนางฟ้า ใส่ในต้มโคล้งหรือต้มยำ เป็นต้น

สรรพคุณทางยา: ช่วยป้องกันโรคมะเร็ง ลดไขมันในเส้นเลือด

หอมแบ่งปลูกได้ในดินแทบทุกชนิด ดินที่เหมาะสมเป็นดินร่วนปนทรายพันธุ์ที่แนะนำให้ปลูก ส่วนมากเป็นพันธุ์ที่นำเข้าจากประเทศไต้หวัน